"UNA SONRISA QUE DOMINA PAISAJES ANIQUILADOS" MAESE CIORAN

lunes, marzo 26, 2007

desgajado


pulgares que hurgan en el centro cóncavo de una mandarina quebrando amarres de seda blanca, lo redondo sorprendido en su bostezo místico y perpetuo por las falanges de la realidad, una belleza porosa anegada hasta la flatulencia, ríos de sangre como piernas de infinito... yo que busqué refugio al abrigo de sentimientos comunes como el toro que busca la sombra en el ruedo siento ahora el vértigo del último libro al filo de la estanteria, la furiosa decisión del muelle que vuelve, el sermón hecho granito rodando montaña abajo que barre las horas y sus zurrones de olvido en un largo y espeso crujido horizontal... soy el gajo que se desprende franético y se balancea como una lágrima al borde del suicidio. HE VUELTO.

11 comentarios:

Torreira dijo...

Que ben cabronazo...xa se che botaba de menos

Ra dijo...

Como me ha gustado lo de la mandarina.
Volvió, menos mal.

Moralla dijo...

Esa bágoa ao borde do suicidio...esa pestana húmida abríndose á incontinencia do azul cobalto esbrancuxado, ese ollo ollando en fite ao chan da melancolía inerte...Franético metamorfoseado na beleza desta foto que me engailou!!!
Coido que desaparecerás moi pronto...

ElSenhor dijo...

Has vuelto mas frenetico que nunca.
Igual de miron ?.
Habra que ir a mirar juntos en breve amigo mio.
Abrazos, salU2 y naranjas ...

Anónimo dijo...

Gústame o azul, as pestañas interminables, as mandarinas... Gustame que esteas de volta!

Anónimo dijo...

Pero a que andas franético-mirón que non nos visitas nada???? Asor está que bota fume¡ Onde anda este cabaleiro veloz, rápido, agudo e mordaz? Comendo mandariñas? (É broma)Alégrome de estar por aquí e disfrutar deste "atropello vebal"
Un saúdo de parte de Asor. Esperámoste.(rosa-valdeorosa)

Son Unha Xoaniña dijo...

"Eu tamen buscarei refuxo ao abrigo de sentimentos comúns..."
Gústame moito todo esto que escribes, é unha beleza.
un saúdo

Ra dijo...

8 comentarios,brother.
Bico

franetico dijo...

faltan dos, mierda, ahora ya sólo uno. he picado. estoy in progress, sister. dous bicos.

Arale Norimaki dijo...

...y por todo lo grande se ve. Menos mal que vivo de Robovitamina A, ya no volveré a ver las mandarinas de la misma manera...
Me siento egoístamente complacida de su regreso, sr. franético.

TintaRoja dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.