"UNA SONRISA QUE DOMINA PAISAJES ANIQUILADOS" MAESE CIORAN

jueves, enero 04, 2007

que alguien le ponga cancelas al ser


clavo la primera estaca a la que engarzo el ojal de una existencia de trago corto y estiro este momento de lucidez (con el terror de que pueda ser el último) hasta perfilar una sonrisa contra el horizonte baldío como el charco que se desborda por aburrimiento en un reguero que arrastra pequeñas briznas de hierba y alguna hormiga despistada hacia ninguna parte. levanto una cancela para el ser. encierro pasiones tranquilas. delirios y ritmos lentos, rimando atardeceres mudos, cuando suene la campana saltaré del banquito con la furia de una ficha de dominó contra la mesa de marmol, trask, patada y al rincón.

3 comentarios:

franetico dijo...

mármol

Torreira dijo...

desfaite do dobre seis

rosa enriquez dijo...

VOUCHE ADICAR UN POST. TES QUE ESTAR ATENTO. GÚSTAME COMO ESCRIBES MOITO MOITO. SINTO PARECIDO A TI OU POLO MENOS CHÉGAME COMO EXPRESAS OS SENTIMENTOS OU IMPRESIÓNS CORTADOS POR ESE COITELO FIRME E DURO DE REALISMO PROSAICO... HAI CERTO NIHILISMO... NON SEI PERO CONECTO CO QUE ESCRIBES.
EU NON PODO VISITAR OS BLOGS CON MÁIS FRECUENCIA PORQUE NON TEÑO INTERNET NA CASA E SE ENTRO FÁGOO DENDE O TRABALLO. O QUE ME ESTABA A PERDER¡¡¡