"UNA SONRISA QUE DOMINA PAISAJES ANIQUILADOS" MAESE CIORAN

viernes, abril 13, 2007

felicidad en minúsculas



Ruedan embriagados guijarros de vida sobre la única tabla de mi balsa de madera. ronroneo de canicas y serrín. Veo sus siluetas recortadas y cambiantes, todas las fases de la luna bajo un sol demoledor, el mar quieto como mantequilla recién untada, las gaviotas creo que vuelan... ya ni siquiera necesito pensar en motivos y soluciones porque ellos también me abandonan a través de la Herida y se unen a la procesión de guijarros junto con todo lo demás, siento su rumor de liberación mientras se acercan al borde y dejan una última pisada jovial y caen al océano y se alejan... mi mano está tan cerca de ellos que el azar engancha la última cuenta del rosario entre mis dedos, es un recuerdo de caricias tempranas bajo un jersey de angora, ella tenía los ojos verdes y los pechos diminutos como sarmientos, es una felicidad en minúsculas que llevarme a la boca y ensartar en mi último aliento, mientras espero a que alguien tire de la cadena al otro lado.

8 comentarios:

Ra dijo...

Vengo a sembrarle ésto de piropos.
Ya está.
Bico.

Torreira dijo...

Pois eu non sei...pasaba por aqui e ando tradicionalista asi que...unha aperta

Moralla dijo...

No diminuto e no simple das cousas está a grandeza e a auténtica beleza da vida.
Agardo afogue vostede na mirada verde e nos peitos minúsculos desa dama, entre bateas e baleas.
apertas

Ra dijo...

(Brother, puedo hacerte mención en un post poco literario?)

franetico dijo...

Siempre quise aparecer en la zona de contactos de la puerta trasera del retrete de señoras de la estación de autobuses de málaga. tiene usted mi permiso, hermana Ra.

Torreira dijo...

Un retrete compartido...ja,ja,ja que mais se pode pedir irmán

Anónimo dijo...

Ola! un blog realmente interesante e orixinal.Visitareiche de novo.

Saúdos ;0)

Robert

Anónimo dijo...

A felicidade... Marabillosa sensación que un non sabe onde e cando pode atopala. Está ao noso redor: na parte trasera dun retrete de señoras para ti, no de cabaleiros para min.Per... cudadiño cos paseos polos baños¡ Eu como xa sei das miñas debilidades, non os frecuento moito. " Me inhibo" porque senon póñome a contemplar efebos e non saio do sitio. Un bico e alégrome de saber de ti.(valdeorosa)